ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ μαθήματα

Αλλάζει άρδην ο θεσμός των Πρότυπων Πειραματικών Σχολείων. Το τελικό σχέδιο νόμου παρουσιάστηκε χθες στις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες. Στο ίδιο ν/σ προβλέπεται η συγχώνευση γνωμοδοτικών οργανισμών, όπως το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και το Κέντρο Εκπαιδευτικής Ερευνας του υπ. Παιδείας, αλλά και η κατάργηση του Οργανισμού Εκδοσης Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ) και η ανάθεση των αρμοδιοτήτων του στο Ερευνητικό Ακαδημαϊκό Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών, το οποίο μετονομάζεται σε Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων «Διόφαντος». Οι συγχωνεύσεις θα οδηγήσουν σε αλλαγή στόχων των υπαρχόντων οργανισμών και θα επηρεάσουν την υπηρεσιακή κατάσταση των εκπαιδευτικών που εργάζονται σήμερα σε αυτούς. Ειδικότερα, τα βασικότερα στοιχεία του ν/σ που παρουσιάζει σήμερα η «Κ» σχετικά με το νέο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των Πρότυπων Πειραματικών Σχολείων (ΠΠΣ) είναι τα ακόλουθα: - Στόχος τους είναι, μεταξύ άλλων, η παροχή υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης, η προαγωγή της εκπαιδευτικής έρευνας, η εκπαίδ

Οι κοινωνίες δεν πρέπει να σκοτώνουν τους πολίτες τους- ακόμη και τους δολοφόνους Τον περασμένο Σεπτέμβριο, στη Βιρτζίνια, η Τερέζα Λιούις εκτελέστηκε με θανατηφόρο ένεση. Ουδείς θα τιμωρηθεί για τη δολοφονία της, επειδή είχε καταδικαστεί νομίμως σε θάνατο. Είχε οργανώσει τη δολοφονία του συζύγου της και του θετού γιου της - κάτι που βεβαίως είναι αντίθετο με τον νόμο-, ενώ εκείνοι που τη σκότωσαν το έκαναν με την ευλογία των Αρχών. Θα έπρεπε ίσως να επαναδιατυπώσουμε την Έκτη Εντολή ως εξής: «Ου φονεύσεις άνευ αδείας». Στο κάτω-κάτω, επί αιώνες λατρέψαμε τις σημαίες που έφεραν οι στρατιώτες, οι οποίοι στον πόλεμο είχαν την άδεια να σκοτώνουν, όπως ακριβώς και ο Τζέιμς Μποντ. Και σήμερα ο ιρανός πρόεδρος Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ έχει, σύμφωνα με πληροφορίες, ανταποκριθεί στις εκκλήσεις από τη Δύση για επιείκεια υπέρ μιας γυναίκας που φέρεται να έχει διαπράξει μοιχεία και έχει καταδικαστεί σε θάνατο διά λιθοβολισμού. Η εκτέλεση της ποινής έχει ανασταλεί, αλλά οι ιρανοί αξιωματούχοι

 " Οι ελληνικές λέξεις στη σύγχρονη τεχνολογία και τα αντιδάνεια στη γλώσσα μας " Εκείνη τη βροχερή φθινοπωριάτικη μέρα μπήκα βιαστικός και μισοβρεγμένος σε ένα από τα διακεκριμένα βιβλιοπωλεία της συμπρωτεύουσας. Ήθελα να αγοράσω ένα καλό ελληνικό λεξικό, δώρο στον ανιψιό μου που γιόρταζε. Σκέφτηκα πως ένα βιβλίο είναι μια καλή επένδυση και ήμουν σίγουρος ότι σε αυτό το κατάστημα θα εύρισκα αυτό που ήθελα. Την προτεραία είχα ρωτήσει τους φίλους φιλόλογους, να μου δώσουν σχετικές πληροφορίες και εκείνοι μου πρότειναν   πολύτομες εκδόσεις. Το παιδί πάει πρώτη Λυκείου, τους λέω, και του φτάνει ένα επίτομο λεξικό, αρκεί να είναι καλό. Συμφωνήσαμε να πάρω το "Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής" του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη από τις εκδόσεις του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Με αυτές τις σκέψεις μπήκα στο κατάστημα και αφού σκούπισα τα βροχόνερα από τα γυαλιά και τη φαλάκρα μου πλησίασα την προθήκη με τα λεξικά. Είδα το λεξικό που μου σύστησαν και το π

Tο αγγλικό kiss και το γερμανικό kussen (φιλώ, φιλί), προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα 'κυνέω' που σημαίνει φιλώ, ασπάζομαι. Ο μέλλοντας της λέξης είναι "κύσσω" με δυο σίγμα  και  έτσι εξηγείται η ορθογραφία του kiss. Στην Οδύσσεια, Ψ 208, διαβάζουμε: " κάρη δ' έκυσε "  και στην ακολουθία του εσπερινού ακούμε  "... εν αμαρτίαις εκύσσησέ με η μήτηρ μου".

Η ζωή και το έργο του   Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1925. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του εντάχθηκε στο κίνημα της εθνικής αντίστασης και συνελήφθηκε από τους Γερμανούς. Πήρε μέρος στο εμφύλιο και σε ηλικία είκοσι τεσσάρων ετών, το 1949, καταδικάστηκε από το στρατοδικείο σε θάνατο για την πολιτική του δράση. Ο ίδιος, δεν δέχτηκε να προδώσει τις αριστερές του πεποιθήσεις και έμεινε στη φυλακή έως το 1951. Μετά την αποφυλάκισή του συνέχισε τις σπουδές του στην Βιέννη, όπου ειδικεύτηκε στην ακτινολογία. Άσκησε την ιατρική και παράλληλα συνέχισε την πολιτική του δραστηριότητα στον χώρο της αριστεράς. Μετά την μεταπολίτευση έθεσε δύο φορές υποψηφιότητα για το βουλευτικό αξίωμα με το Κ.Κ.Ε. εσωτερικού. Από το 1978 ζούσε στην Αθήνα. Πέθανε το 2005.   Ο Μ. Αναγνωστάκης θεωρείται από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της αντιστασιακής ποίησης. Έχοντας βιώματα και εμπειρίες από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, την κατοχή, την αντίσταση, τον Εμφύλιο

Η ζωή και το έργο του     Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1910 από πατέρα Κωνσταντινοπολίτη και μητέρα Αθηναία. Το 1932, ξεκινάει τις σπουδές του στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Δυο χρόνια μετά την αποφοίτησή του, το 1938,   πολεμά στο αλβανικό μέτωπο, όπου αιχμαλωτίστηκε από τους Γερμανούς . Κλείστηκε σε στρατόπεδο εργασίας, αλλά κατάφερε και δραπέτευσε. Δίδαξε ζωγραφική, σκηνογραφία και ιστορία της τέχνης στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Μετσόβιου Πολυτεχνείου.   Ως ζωγράφος ασχολήθηκε με την εικονογράφηση βιβλίων, την σκηνογραφία και την ενδυματολογία συνεργαζόμενος με πολλά θέατρα, όπως το Εθνικό και το Κρατικό θέατρο. Έλαβε μέρος σε πολλές εκθέσεις ζωγραφικής στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Πολλά έργα του βρίσκονται σε διάφορες πινακοθήκες και στην Εθνική. Υπήρξε φίλος με τον Φώτη Κόντογλου και τον Γιάννη Τσαρούχη.   Τόσο η ζωγραφική του όσο και η ποίησή του κινούνται στο ρεύμα του υπερρεαλισμού. Ειδικότερα όμως το ποιητικό του έργο με το οποίο κάνει την εμφάνισή του στην λογοτεχ