ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ μαθήματα

Tης Θεανώς Φωτίου,πανεπ/κού στο ΕΜΠ Κανείς αξιοπρεπής και πολιτικά έντιμος υπουργός Παιδείας δεν θα μπορούσε να διανοηθεί ποτέ την ψήφιση τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο του Νόμου-Πλαισίου για τα πανεπιστήμια με τις Σχολές κλειστές. Εκτός, βεβαίως, από την κ. Διαμαντοπούλου, η οποία επί ένα χρόνο διαβεβαίωνε για το αντίθετο, καλούσε υποκριτικά για διάλογο, στον οποίο η ίδια δεν προσήρχετο, όταν όλα τα πανεπιστήμια απέρριπταν το «κείμενο διαβούλευσης» για την Ανωτάτη Εκπαίδευση, συκοφαντούσε και υποβάθμιζε πανεπιστήμια και πανεπιστημιακούς και κατεδάφιζε επί ένα χρόνο συστηματικά, αθόρυβα και καθημερινά όλα τα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας. Την τελευταία βδομάδα η κατάθεση ή όχι του Νόμου-Πλαισίου ακροβατεί. Τα κείμενα που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα δεν αναιρούν τη λογική και τους στόχους του κειμένου διαβούλευσης. Αντίθετα, κατά την προσφιλή τακτική της κυβέρνησης τα χειροτερεύουν. Το «κείμενο διαβούλευσης» ή αρχές Νόμου-Πλαισίου για την Ανωτάτη Εκπαίδευση παρουσιάστηκε στο Ρέθυμνο στις 23.10.

«Τα κομπιούτερ δεν είναι για κορίτσια». Αν η Μαρίλη Νικά είχε μια δεκάρα για όσες φορές έχει ακούσει τη συγκεκριμένη φράση στη ζωή της... Το θυμάται καθαρά. Οταν κοριτσάκι, θα ’ταν δεν θα ’ταν έξι ετών, κρυφάκουγε τις συζητήσεις του μεγάλου αδερφού της γύρω από τους «υπολογιστές», προσπαθώντας να αντιληφθεί από τις σκόρπιες κουβέντες προς τι η φασαρία, ένιωθε ότι παραβιάζει κάποιον άγραφο νόμο του φύλου της. Αλλά και αργότερα όταν «δανειζόταν» τα βιβλία προγραμματισμού από το διπλανό δωμάτιο και μελετούσε τα περίεργα σύμβολα, μαγεμένη από αυτόν τον μυστήριο κόσμο που έμοιαζε να κρύβεται πίσω από τις σκούρες οθόνες των κομπιούτερ της εποχής, οι φίλες της την κορόιδευαν: «Μα με τι ασχολείσαι πια!» Σήμερα βέβαια τα αστειάκια έχουν «κοπεί». Στα 26 της, με ορατή την πιθανότητα εργασίας στην εταιρεία - όνειρο κάθε προγραμματιστή Google, έχει δώσει την απάντηση στο ερώτημα που τη βασάνιζε στα παιδικά της χρόνια: «Ω ναι, τα κομπιούτερ είναι και για κορίτσια». Πριν από λίγο καιρό, η Μαρίλ