Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μαΐου 16, 2011

ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

Θέμα εξετάσεων λογοτεχνίας: 'ο Κρητικός'. Ένα κείμενο απαιτητικό, ουσιαστικό, με βάθος, με υψηλά νοήματα και με άπειρες δυνατότητες προσέγγισης - ανάλυσης - εξέτασης. Ερωτήσεις : Α1. Βατή Β1. Κατά την ταπεινή μας γνώμη, πρόχειρη διατύπωση του δεδομένου. Ο ποιητής ασφαλώς συνθέτει τη φυσική και τη μεταφυσική πραγματικότητα. Τις συνθέτει όμως ποιητικά,  χωριστά ή μήπως τις συνθέτει σε μία ενιαία πραγματικότητα; Με βάση αυτήν την ασάφεια καθίσταται προβληματική η απάντηση του Β1α. ερωτήματος. Β1β. Οι ενδεικτικές απαντήσεις του ΚΕΕ αναφέρουν: την ελπίδα συνάντησης κατά την έσχατη κρίση ως παρηγοριά στον πόνο του Κρητικού απο το θάνατο της κόρης, την θρησκευτικότητα του ποιητή, την εξοικείωση του ποιητή με τα εκκλησιαστικά κείμενα, την συνήθη τακτική του να ακολουθείται ο θάνατος από αναφορά στη Δευτέρα Παρουσία και την επιρροή του από τον ευρωπαϊκό ρομαντισμό. Θεωρούμε τις απαντήσεις ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ, καθώς: η παρένθετη αφήγηση θεωρείται ως είδος προλόγου για όσα ακολουθήσουν, π

ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

Διονύσιος Σολωμός Ὁ Κρητικός 1 [18.] .................................................................................... .................................................................................... Ἐκοίταα, κι ἤτανε μακριά ἀκόμη τ’ ἀκρογιάλι· «Ἀστροπελέκι μου καλό, γιά ξαναφέξε πάλι!» Τρία ἀστροπελέκια ἐπέσανε, ἕνα ξοπίσω στ’ ἄλλο Πολύ κοντά στήν κορασιά μέ βρόντημα μεγάλο· 5 Τά πέλαγα στήν ἀστραπή κι ὁ οὐρανός ἀντήχαν,1 Οἱ ἀκρογιαλιές καί τά βουνά μ’ ὅσες φωνές κι ἄν εἶχαν. 2 [19.] Πιστέψετε π’ ὅ,τι θά πῶ εἶν’ ἀκριβή ἀλήθεια, Μά τές πολλές λαβωματιές πού μὄφαγαν τά στήθια, Μά τούς συντρόφους πὄπεσαν στήν Κρήτη πολεμώντας, Μά τήν ψυχή πού μ’ ἔκαψε τόν κόσμο ἀπαρατώντας. 5 (Λάλησε, Σάλπιγγα! κι ἐγώ τό σάβανο τινάζω, Καί σχίζω δρόμο καί τς ἀχνούς ἀναστημένους2 κράζω: «Μήν εἴδετε τήν ὀμορφιά πού τήν Κοιλάδα ἁγιάζει; Πέστε, νά ἰδεῖτε τό καλό ἐσεῖς κι ὅ,τι σᾶς μοιάζει. Καπνός δέ μένει ἀπό τή γῆ· νιός οὐρανός ἐγίνη· 10 Σάν πρῶτα ἐγώ τήν ἀγ