ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ - ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ


ΚΕΙΜΕΝΟ

  Η πατρίς της γεννήσεώς μου είναι από το Λιδορίκι, χωριό του Λιδορικού  ονομαζόμενον Αβορίτη. Τρεις ώρες είναι από το Λιδορίκι μακρυά το άλλο χωριό, πέντε καλύβια. Οι γοναίγοι πολύ φτωχοί και η φτώχεια αυτείνη ήρθε από την αρπαγή των ντόπιων Τούρκων και των Αρβανιτών του Αλήπασσα. Πολυφαμελίτες οι γοναίγοι μου και φτωχοί και όταν ήμουνε ακόμη εις την κοιλιά της μητρός μου, μίαν ημέρα πήγε δια ξύλα εις τον λόγκον. Φορτώνοντας τα ξύλα’σ το νώμο της, φορτωμένη εις τον δρόμο, εις την ερημιά,την έπιασαν οι πόνοι και γέννησε εμένα. Μόνη της η καημένη και αποσταμένη εκιντύνεψε και αυτείνη τότε και εγώ. Ξελεχώνεψε μόνη της και συγυρίστη, φορτώθη ολίγα ξύλα και έβαλε και χόρτα απάνου εις τα ξύλα και από πάνου εμένα και πήγε εις το χωριό. Σε κάμποσον καιρόν έγιναν τρία φονικά εις το σπίτι μας και χάθη και ο πατέρας μου. Οι Τούρκοι του Αλήπασσα  θέλαν να μας σκλαβώσουνε. Τότε διά νυχτός όλη η φαμελιά και όλο μας το σόι σηκώθηκαν και έφυγαν και ήθα παγαίνουν εις την Λιβαδειά να ζήσουνε εκεί......Εκεί μας περασπίστηκαν οι φιλάνθρωποι άρχοντες κάμποσον καιρόν, όσο οπού πιαστήκαμεν και κάμαμεν σπίτια, υποστατικά.Εγώ έγινα ως εφτά χρονών. Με βάλαν να εργάζωμαι σε έναν εκατό παράδες τον χρόνο, τον άλλον χρόνον πέντε γρόσια. Αφού έκανα πολλές δουλειές, ήθελαν να κάνω κι’ άλλες δουλειές ταπεινές του σπιτιού και να περιποιώμαι τα παιδιά. Τότε αυτό ήταν ο θάνατός μου. Δεν ήθελα να κάμω αυτό το έργον και μ’ έδερναν και οι αφεντάδες και οι συγγενείς....
  Έγινα ως δεκατέσσερων χρονών και πήγα εις έναν πατριώτη μου εις Ντεσφίνα....Ήταν γιορτή και παγγύρι τα’ Αγιαννιού. Πήγαμεν εις το παγγύρι. Μόδωσε το ντουφέκι του να το βαστώ. Εγώ θέλησα να το ρίξω,ετζακίστη. Τότε μ’έπιασε σε όλον τον κόσμον ομπρός και με πέθανε εις το ξύλο. Δεν  μ’ έβλαβε το ξύλο τόσο,περισσότερον η ντροπή του κόσμου. Τότε όλοι τρώγαν και πίναν και εγώ έκλαιγα. Αυτό το παράπονο δεν ηύρα άλλον κριτή να το ειπώ να με δικαιώσει, έκρινα εύλογον να προστρέξω εις τον Αϊγιάννη, ότι εις το σπίτι του μόγινε αυτείνη η ζημιά και η ατιμία. Μπαίνω τη νύχτα μέσα εις την εκκλησιά του και κλειώ την πόρτα και αρχινώ τα κλάματα με μεγάλες φωνές και μετάνοιες. Τ’ είναι αυτό οπούγινε ‘σ εμέναν, γομάρι είμαι να με δέρνουν; Και τον περικαλώ να μου δώση άρματα καλά κι’ ασημένια και δεκαπέντε πουγγιά χρήματα και εγώ θα του φκιάσω ένα μεγάλο καντήλι ασημένιον. Με τις πολλές φωνές κάμαμεν τις συμφωνίες με τον άγιον.Σε ολίγον καιρόν γράφει ο αδελφός του αφέντη μου από τα Γιάννενα ότο θέλει ένα παιδί να του κάνει χοσμέτι. Μ’ έστειλαν εμένα,τα 1811....Τον πάντρεψε αυτόν ο Αλήπασσας εις την Άρτα.Έκατζε κάμποσον καιρόν εις Άρτα, τον γύρεψε ο Αλήπασας να πάγη,ότι τον αγαπούσε.Ήταν τίμιος άνθρωπος.Τον λένε Θανάση Λιδορίκη.Τότε γυρεύει να μ’ αφήσει εις το σπίτι του εμένα... Έκατζα μ’εκείνες τις συμφωνίες οπού του είπα και έκαμα ‘σ αυτόν δέκα χρόνους. Μόδωσε και αυτός δια μιστόν τετρακόσια γρόσια όλα. Του ζήτησα ένα δάνειο και μου τόδωσε με τόκον τα δέκα δώδεκα τον χρόνον.
  Εκεί ‘μπρός εις το σπίτι του ήταν μία πιάτζα και μαζώνονταν οι άρχοντες, οι έμποροι και κάθονταν ως τα μεσάνυχτα το καλοκαίρι. Τότε εγώ έβανα και καθάριζαν το μέρος εκείνο, τους έδινα και ό,τι τους χρειάζονταν, τους καλόπιανα. Γνωρίστηκα μ’ όλους αυτούς και με τους προεστούς των χωριών. Ζήτησα από αυτούς τους προεστούς και τους εμπόρους ένα δάνειον και με δάνεισαν πεντέξι χιλιάδες γρόσια...Έπιασα βρώμη τον χειμώνα,να την λάβω εις τα’ αλώνια. Την πιάνω τέσσερα γρόσια το ξάι, την σύναξα εις τα’αλώνια (και ήταν έλλειψη) και την πουλώ δεκαέξι. Πιάνω όλα αυτά τα χρήματα. Την άλλη χρονιά τον χειμώνα τα πιάνω αραποσίτι από έντεκα γρόσια το ξάι.Το συνάζω εις τα’αλώνια,το πουλώ εις την Άρτα τριάντα τρία. Ότ’ ήταν πανούκλα εις την Άρτα και ήταν έλλειψη το ψωμί. Τότε έφκειασα ντουφέκι ασημένιον, πιστόλες και άρματα και ένα καντήλι καλό. Και αρματωμένος καλά και συγυρισμένος το πήρα και πήγα εις τον προστάτη μου και ευεργέτη μου κι’ αληθινόν φίλον, τον Αϊγιάννη, και σώζεται ως τον σήμερον - έχω και τα’ όνομά μου γραμμένο εις το καντήλι. Και τον προσκύνησα με δάκρυα από μέσα από τα σπλάχνα μου,ότι θυμήθηκα όλες μου τις ταλαιπωρίες οπού δοκίμασα.
Στρατηγού Μακρυγιάννη, Απομνημονεύματα.

Α. Να αποδώσετε το κείμενο περιληπτικά μέσα σε 100 λέξεις.   (25 Μ.)

Β1.Πέρα από τα στοιχεία της ζωής του που ο ίδιος ο Μακρυγιάννης μας παραθέτει στα απομνημονεύματά του, γνωρίζουμε και στοιχεία από τον χαρακτήρα του. Ποια είναι αυτά;
(5 Μ.)
Β2.Ποια στοιχεία του κειμένου αποδεικνύουν ότι τα απομνημονεύματα  αποτελούν    ιστορική    πηγή;  (5μ.)                                              
Β3.Να μετατρέψετε το κείμενο σε μια σύντομη βιογραφία που θα αφορά τη χρονική περίοδο που ο Μακρυγιάννης περιγράφει. 
(10 Μ.)

Β4.Να συμπληρώσετε τα κενά των παρακάτω περιόδων με αντιθετικούς συνδέσμους:
Ο Μακρυγιάννης  ___________γεννήθηκε από φτωχή οικογένεια, κατόρθωσε και σε μεγάλη ηλικία έμαθε γράμματα. Με τα γράμματα αυτά μπόρεσε και έγραψε τα απομνημονεύματά του.  ___________ ο ίδιος θεωρούσε πως ίσως να κουράζονταν οι εγγράμματοι από τα λάθη του. Η αρχή της ζωής του ήταν δύσκολη και η προσπάθειά του για βελτίωσή της μεγάλη. _____________ ήρθε κάποτε η στιγμή που απέκτησε χρήματα και κύρος στην τουρκοκρατούμενη κοινωνία. Σε νεαρή ηλικία ορκίστηκε μέλος της Φιλικής Εταιρείας.____________ οι Τούρκοι ασκούσαν πιεστικό έλεγχο, έφερε εις πέρας το μεγάλο έργο της συγκέντρωσης όπλων και πολεμοφοδίων κρυφά απ’ αυτούς. Έλαβε μέρος στην υπεράσπιση της Πελ/νήσου από τον Ιμπραήμ και της Αττικής κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Ακρόπολης από τον Κιουταχή. Ο ίδιος αφηγείται τον τρόπο που γλίτωσαν τα γυναικόπαιδα σ’ εκείνη την πολιορκία ____________ ο κίνδυνος ήταν πολύ μεγάλος. (5 Μ.)

Β5.Να δημιουργήσετε σύνθετες λέξεις με πρώτο και δεύτερο συνθετικό τις λέξεις : βίος και έργο. Να δημιουργήσετε επίσης από μία πρόταση που θα συμπεριλάβετε τις λέξεις αυτές με την κυριολεκτική τους σημασία.  (10 Μ.)

Γ. Σε αντίθεση με τα παλιότερα χρόνια που επικρατούσε γενική πενία και δυσπραγία,
σήμερα ένας λόγος που οι νέοι δυσκολεύονται στον επαγγελματικό προσανατολισμό τους είναι η  πληθώρα και την πολυσχιδία των επαγγελμάτων .Ποιά είναι γενικά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο νέος στην προσπάθειά του να επιλέξει επάγγελμα; Πως ο σχολικός επαγγελματικός προσανατολισμός θα μπορούσε να βοηθήσει προς όφελος του νέου; Αναπτύξτε τις απόψεις σας σ’ ένα κείμενο έως 600 λέξεις. (40 Μ.)
 
 
                                                                                                                   


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ (ΣΥΝΕΞΕΤΑΣΗ ΓΛΩΣΣΑΣ - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ)

Η ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ (PROJECT) ΣΤΟ ΛΥΚΕΙΟ

Λάθη που πρέπει να αποφεύγουμε όταν γράφουμε έκθεση